Het ‘Pieterburen’ voor de schildpadden

Alphen aan den Rijn- Het begon allemaal met één schildpad, ruim twintig jaar geleden. Gewoon een schildpad, leuk als huisdier. Inmiddels hebben in de woning van Karin van den Bosch 250 schildpadden in alle soorten en maten een plaatsje gevonden. En dan is er nog de dependance in Noord-Holland, waar de kas van een gepensioneerde orchideeënkweker nog eens vierhonderd dieren zijn ondergebracht. De ruim zeshonderd schildpadden vormen samen met hun verzorgers de Stichting Schildpaddenopvang Alphen aan den Rijn (SSA). Een onschuldige hobby is het al lang niet meer, geeft Karin van den Bosch toe. De woning is door de jaren heen meter voor meter omgebouwd tot een levensgroot subtropisch terrarium.

De verzorging van de schildpadden is een dagtaak. Gelukkig weet de stichting zich verzekerd van de steun van 12 vrijwilligers. Zij helpen bijvoorbeeld met de voeding van de schildpadden.

De landschildpadden worden vier maal per week voorzien van groenten en fruit. Twee keer per week is er voor de schildpadden een portie kattenvoer uit blik, ter vervanging van de dode vogels of muis uit hun natuurlijke voedselpakket.

"De beesten leiden hier natuurlijk een lui leventje. We proberen ze te stimuleren door af en toe een stuk komkommer te verstoppen. Moeten ze toch nog iets doen voor hun voedsel."

Met de waterschildpadden is het slecht kersen eten. In de moerassen van Noord- en Zuid Amerika voeden de schildpadden zich met vlees en vis. In Alphen aan den Rijn komt het vlees van de plaatselijke keurslager, in de vorm van riblappen, kip en kalkoen. Daarnaast krijgen de schildpadden o.a. slakken als voedsel aangeboden.

Door de jaren heen verwierf de Alphense opvang zich een nationale reputatie, Uit het hele land komen de verzoeken om een schildpad op te nemen. "Wij krijgen hier veel spijtoptanten. Veel mensen kopen bij de dierenwinkel een schildpad, maar hebben echt geen idee wat zij in huis halen. Zo’n lief klein schildpadje groeit uit tot een dier van dertig, veertig centimeter en heeft ook steeds meer ruimte nodig. Een kat of hond wordt misschien wel twintig jaar, een schildpad kan wel vijftig jaar oud worden. Daar staan de mensen niet bij stil, dat ze een dier voor het leven nemen."

Een schildpad is geen huisdier, zegt Karin van den Bosch tegenwoordig met grote stelligheid. "Iedereen vindt schildpadden lief, dat is hun probleem. Slangen zijn eng, schildpadden zijn leuk".

Een verbod op de invoer van schildpadden heeft volgens van den Bosch echter geen zin. "Verbieden heeft een averechts effect. Een verbod werkt de illegale handel in de hand. Ik ben een voorstander van het geven van een goede informatie. Een dan maar hopen dat mensen hun gezonde verstand gebruiken".

Aan de verbreiding van goede informatie draagt de stichting ook bij. De stichting heeft een eigen website op het internet en in het opvangcentrum kunnen belangstellenden op afspraak een kijkje komen nemen.
Grote plannen heeft de stichting met een nieuw onderkomen voor het opvangcentrum. In het laatste kwartaal van 2001 verhuizen de schildpadden naar een bedrijventerrein in Alphen aan den Rijn, met bassins met een gezamenlijke inhoud van 180.000 liter en een educatief centrum. Alphen aan den Rijn als het Pieterburen voor de schildpad. "We zijn ruim drie jaar bezig geweest om fondsen te werven voor het nieuwe centrum’, vertelt Karin van den Bosch. "Het wordt heel bijzonder".

De verhuizing naar het bedrijventerrein houdt ook in dat de woning weer in oorspronkelijke staat wordt teruggebracht. "Het zal wel even wennen zijn", verzucht Karin. ‘Maar het is goed om werk en privé-leven wat meer te gaan scheiden. We zijn in geen 15 jaar op vakantie geweest. Tijd voor een sociaal leven hebben we nauwelijks. En uiteindelijk zullen we de boel toch een keer moeten overdragen. Daar maak ik mij echter nu geen zorgen over."